Jaką rolę odgrywają polskie uczelnie i instytuty naukowe w procesie transformacji energetycznej? Czy potencjał nowoczesnej infrastruktury badawczej jest wystarczająco wykorzystywany? I jak skutecznie połączyć świat nauki, biznesu i samorządów, by przyspieszyć wdrażanie innowacji w energetyce? Na te pytania szukali odpowiedzi uczestnicy sesji tematycznej E1 „Wsparcie transformacji energetycznej przez instytucje badawcze”, która odbyła się 18 września podczas III Kongresu Energetyki Rozproszonej w Centrum Kongresowym ICE Kraków.
Dyskusję poprowadził Rafał Wiśniowski, Prorektor ds. Współpracy AGH, a w gronie panelistów znaleźli się przedstawiciele uczelni, instytucji publicznych i przedsiębiorstw: Michał Goszczyński (MNiSzW), Zbigniew Hanzelka (AGH), Janusz Lewandowski (PAN), Zbigniew Lubośny (Politechnika Gdańska), Marian Łyko (MPEC Kraków), Grzegorz Grzybczyk (UM Krakowa), Anna Mikołajczuk-Zychora (NCBR) oraz Tadeusz Żaba (Wodociągi Miasta Krakowa).
Nauka w służbie transformacji
Paneliści zgodnie podkreślali, że badania naukowe są jednym z filarów transformacji energetycznej – pozwalają rozwijać technologie, wzmacniać bezpieczeństwo energetyczne i wspierać wdrażanie OZE, SMR czy magazynów energii.
Choć Polska dysponuje nowoczesnym zapleczem badawczym i infrastrukturą na poziomie międzynarodowym, jego potencjał wciąż nie jest w pełni wykorzystywany. Przykłady udanych wdrożeń – jak systemy ciepłownicze w Lidzbarku Warmińskim czy Mysłowicach – pokazują, że współpraca nauki i przemysłu może przynosić realne efekty.
Wyzwania i potrzeby
Podczas dyskusji wskazano, że brak kapitału na ryzykowne projekty badawczo-rozwojowe wciąż ogranicza skalę innowacji. Potrzebne są mechanizmy zmniejszające ryzyko – dotacje, gwarancje finansowe czy partnerstwa publiczno-prywatne.
Eksperci zwracali również uwagę na konieczność lepszego dopasowania tematów badawczych do realnych potrzeb sektora energetycznego, szczególnie w obszarach magazynowania energii, integracji OZE, energetyki jądrowej, wodoru i ciepłownictwa.
Nie zabrakło także refleksji nad społecznym wymiarem transformacji – edukacją, komunikacją i budowaniem zaufania do nowych technologii, zwłaszcza jądrowych.
Rekomendacje i wnioski
Uczestnicy sesji wskazali, że Polska obrała właściwy kierunek, ale konieczne jest przyspieszenie i pogłębienie współpracy między sektorem nauki, przemysłu i administracji publicznej.
Kluczowe rekomendacje obejmują m.in.:
Transformacja energetyczna wymaga odwagi, wiedzy i współpracy – a sesja E1 pokazała, że te trzy elementy mogą iść w Polsce w parze.
🎥 Zachęcamy do obejrzenia nagrania z sesji E1
